Klavertje Vier

Een klein onderdeel van mijn werkzaamheden bij de Beste Supermarkt van Nederland is het verkopen van krasloten. Hoe klein dit onderdeel ook is, er mag niet vergeten worden dat dit verantwoordelijk is voor een groot deel van de omzet. Dat is leuk voor de baas. Wat voor mij belangrijker is, is dat krasloten ervoor zorgen dat ik mij op mijn werk nooit verveel.  

Op een doorsnee donderdagavond komen er twee jongens de winkel binnenlopen. Ik heb niet veel nodig om erachter te komen wat zij willen. Rechts van de balie blijven zij staan, dus loop ik op hen af en vraag welk lot het vandaag gaat worden. Terwijl de jongens elkaar aankijken en diep in hun broekzakken graven om de laatste muntjes te verzamelen, geven ze mij de opdracht een Klavertje Vier te pakken. Het Klavertje Vier vind ik een mietjes-kraslot. Het lot kost één euro, zelfs ik weet hoe het werkt en niemand heeft er ooit meer mee gewonnen dan vijf euro.


Nadat ik de jongens het lot heb overhandigd, beginnen zij driftig te krassen. Zij, ja dat lees je goed. Ze krassen met zijn tweeën het mietjes-kraslot open. Als ik verder wil gaan met mijn hoofdtaak, vegen, roepen de jongens mij terug. Of ik even hun prijs wil uitbetalen. Ik leg het lot onder de scan en wacht geduldig af.  Vervolgens klinkt er ‘’tududu’’ en komt er een papiertje uit de printer rollen. Heel even ben ik dan benieuwd. De jongens hadden het namelijk over ‘’een prijs’’. Op het papiertje lees ik echter dat zij de gelukkige winnaars zijn van een gratis lot ter waarde van één hele euro. Terwijl ik dit de jongens mededeel kijken zij elkaar trots aan. Ze zijn blij met hun prijs; een nieuw lot met een nieuwe kans op weer een gratis lot.