Girls night out

Dit keer zonder lang na te denken, duid ik weer op iets waarmee ik een haat - liefde verhouding heb; hoge hakken schoenen. Als een groepje vriendinnen staan ze onder mijn bed. Wellicht is groepje een understatement, want ze zijn met velen.

Als ik een avond ga stappen, zoek ik een paar uit dat mij mag vergezellen. Het duurt vaak even voordat ik het juiste paar gevonden heb. Alleen het paar dat perfect bij mijn outfit past en dat ik denk te kunnen vertrouwen, haal ik vanonder het bed vandaan

In het begin hebben we het altijd erg gezellig. We dansen samen en lopen rond. Maar tegen het einde van de avond komt vaak toch haar ware aard naar boven en blijkt waarom ik maar 29,95 euro voor haar heb betaald. Als een jaloers kind dat naar huis wil en haar zin niet krijgt, begint mijn vriendin me te irriteren. Ze weet precies hoe ze het aan moet pakken en lacht als ik de dansvloer verlaat om mijn arme voeten rust te geven. Ontkennen heeft geen zin, want ze is in staat ervoor te zorgen dat ik twee dagen lang mijn voeten niet meer voel.

Als ik later het feest verlaat om terug  naar huis te lopen, lijkt het alsof ze wraak wil nemen omdat we toch zo lang gebleven zijn. Over kinderkopjes en schuin aflopende stoepjes balanceer ik dan naar huis. Het komt dan ook maar zelden voor dat ik de oprit haal met mijn hakken nog aan mijn voeten.

Terwijl ik op blote voeten binnenstrompel, neem ik mij voor om de volgende keer mijn All Stars aan te doen. Een stel vrienden dat mij nooit zo in de steek zou laten. Dit voornemen schuift echter elk jaar weer op, want ze passen niet mooi bij mijn jurkjes.