Drie dagen heb ik naar deze dunne lijn gezocht. Drie lange dagen, waarop ik mij wel minstens twintig keer heb afgevraagd of deze lijn überhaupt wel zichtbaar was. Na deze dagen had ik nog geen lijn gevonden, hoewel ik stuitte op een ander oud cliché. Een cliché dat erop duidt dat je iets toch niet vinden zal, zolang je ernaar zoekt. Dit was het punt waarop mijn zoekactie werd afgeblazen. Als het echt voor mij bestemd was, om deze scheidingslijn onder ogen te komen, dan kwam het vanzelf wel op mijn pad.
Ongeveer een week na de boven beschreven periode kwam ik in contact met een, voor mij, nieuw merk. Ik had al wel eens van dit merk gehoord op de radio en een commercial gezien op tv. Maar ik had dit merk nog nooit ontmoet.Onze eerste ontmoeting vond plaatst op het World Wide Web. Het was een aangenaam moment. Ik wist namelijk meteen dat dit merk iets voor mij kon betekenen en een behoefte kon vervullen.
Aan het einde van deze ontmoeting wisselden we gegevens uit. We namen afscheid en beloofden elkaar weer te zien. Ik had het web echter nog niet verlaten, of er verscheen een envelopje op mijn scherm. Na een klik hierop, las ik een e-mailbericht van hem, met daarin lieve woorden die mij bedankten.
Wordt vervolgd…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten